اینجا دلم تنگ است

 
چشمهایم را می بندم

و می روم به کودکی هایم

آنجا که تو به حدی عجیب

دوست داشتنی هستی

و من به شکلی عجیب تر

عاشق

آنوقت از دوستت دارم هایت

گل سر هایی می سازم

و روی موهایم می زنم

تا تو را محو تماشا کنم

نه باید کمی دورتر بروم

بروم به آنجا که

شروع فصلهای عاشقانه ست

و تو را در تمام آنها بتابانم

تا عاشقانه تر شوند

تا دل مجنون و فرهاد و رامین بلرزد

و دل لیلی و شیرین و ویس آب شود

اصلا باید فصلی بسازم

که با تو آغاز شود

باید بروم اول دنیا

فصلی بسازم

به رنگ تو

به رنگ من

" سبز و ارغوانی "

بعد بروم آخر دنیا

و همه چیز را با تو تمام کنم

چشمهایم را باز می کنم

...

...

...

باز تو نیستی

و دلم تنگ تر می شود