قلب

،مهـــمانخانه نیست 

...که آدمــــها بیایند

دو سه ساعت ، یا دو سه روزی

توی آن بمانند و بعد بروند

قلب 

 
لانه ی گنجشک نیست

که در بهـــار ساخته بشود ،

و در پائـــیز ، باد آن را با خودش ببرد

قلب ؟

!راستش نمیدانم چیست

امــــا این را میدانم

که جای آدمـــــهای خیلی خوب است

قلب تو کبوتر است

بالهایت از نسیم

قلب من سیاه و سخت

....قلب من شبیه

!!!بگذریم

*

دور قلب من کشیده اند

 یک ردیف سیم خار دار

پس تو احتیاط کن

جلو نیا برو کنار

*

توی این جهان گنده هیچ کس

با دلم رفیق نیست

فکر می کنی چاره دلی که جوجه تیغی است

چیست؟؟

*

مثل یک گلوله جمع میشود

جوجه تیغی دلم

نیش می زند به روح نازکم

تیغ های تیز مشکلم

*

راستی تو جوجه تیغی دل مرا

توی قلب خود راه می دهی؟

او گرسنه است و گمشده

تو به او پناه می دهی؟؟

*

باورت نمی شود ولی

جوجه تیغی دلم

زود رام می شود

تو فقط سلام کن

تیغ های تند و تیزاو

با سلام تو تمام می شود

یک شب

همه ی خیابان ها را

با تمام بلوارهایش

پارک را با تمام

درختان و نیمکتهایش

خواهم دزدید

همه را تا میزنم

و در کوله ی خیالم می گذارم

به سمت تو میایم

تا

 
با تمام خیابان ها و پارکها

با من خاطره داشته باشی

که هرگز نتوانی

فراموشم کنی

آدمهایی هستند که خیلی “وجود” دارند

نمی گویم خوبند یا بد

چگالی ِوجودشان بالاست

!اصلا یک «امضا» هستند برای خودشان

افکار، حرف زدن

رفتار و هر جزئی از وجودشان امضادار است

اینها به شدت «خودشان» هستند

یعنی تا خودشان نباشند

!اینطور خاص و امضادار نمی شوند که

در یک کلمه، «شارپ» هستند

و یادت نمی رود «هستن» هایشان را

بس که حضورشان پر رنگ است

و غالبا هم خواستنی

رد پا حک می کنند اینها روی دل و جانت

بس که بَلدند “باشند”

این آدمها را هر وقت به تورت خورد

..باید قدر بدانی 

دنیا پر از آن دیگریهای بی امضایی است

 .!که شیب منحنی حضورشان، همیشه ثابت است

با وجود این همه بازی های رنگارنگ

هرگز به سراغ بازی ممنوعه نروید

 بازی با " احساس " آدم ها ...

. . .زن بودن مهم نیست

. . .شیر زن بودن هنــــر است

. . .نگاه به چهره ی ظریفم نکـــــــن

. . .اگر اراده کنم

هویت مردانـــــه ا ت را در هم میکبوبم

ما از وحشت فراموش کردن دیگران است

که عکس آنها را به دیوار می کوبیم یا روی تاقچه می گذاریم ؛

یک وفاداری کاذب...

خود ما به عکس هایی که به دیوارهای اتاقمان می کوبیم

نگاه نمی کنیم ، یا خیلی به ندرت و تصادفا" نگاه میکنیم .

ما به حضور دائم و به چشم نیامدنی آن ها عادت می کنیم.

عکس،فقط برای مهمان است...

این را یادتان باشد که ذره ای در قلب ، بهتر از کوهی بر دیوار است .

زن ها از عادی شدن

از تـــــــــکراری شدن

از مثل روز اول نبودن

!!!می ترسند

...گاهی زن ها را مثل روز اول دوست بدارید 

احساس مسافری را دارم

که باید برود

و نمی داند به کجا

بلیت سفر به ناکجا را

من

سالهاست در مشتم می فشرم

کجاست راننده ؟ 

 

که فریاد بزند

.... جا نمانی

اینجا دلم تنگ است

 
چشمهایم را می بندم

و می روم به کودکی هایم

آنجا که تو به حدی عجیب

دوست داشتنی هستی

و من به شکلی عجیب تر

عاشق

آنوقت از دوستت دارم هایت

گل سر هایی می سازم

و روی موهایم می زنم

تا تو را محو تماشا کنم

نه باید کمی دورتر بروم

بروم به آنجا که

شروع فصلهای عاشقانه ست

و تو را در تمام آنها بتابانم

تا عاشقانه تر شوند

تا دل مجنون و فرهاد و رامین بلرزد

و دل لیلی و شیرین و ویس آب شود

اصلا باید فصلی بسازم

که با تو آغاز شود

باید بروم اول دنیا

فصلی بسازم

به رنگ تو

به رنگ من

" سبز و ارغوانی "

بعد بروم آخر دنیا

و همه چیز را با تو تمام کنم

چشمهایم را باز می کنم

...

...

...

باز تو نیستی

و دلم تنگ تر می شود