از روزهای رفته نگو

 
روزهای مانده را تعریف کن

 
با چند ماه خداحافظی کنم

به چند خورشید سلام

تا بیایی .... ؟!

خیال کنیم همه گفتنیها را گفته ایم

دیدنیها را دیده ایم

راهها را رفته ایم

خیال کنیم رسیده ایم

خیال کنیم همه را دوست داشته ایم

همگان ما را دوست داشته اند

عشق ورزیده ایم 

خیال کنیم شب داشته ایم

روز داشته ایم

خیال کنیم کنار دریا غروب داشته ایم

خیال کنیم روزگار خوشی داشته ایم

خیال کنیم این خواب ، خوابِ ما

این رویا ، رویای ماست

خیال کنیم حالا که میرویم

بدهکار هیچ قلبی

هیچ دستِ گرمی

خیال کنیم بدهکار هیچ آرزویی نیستیم

هر شب می‌نشینم پای حساب و کتابم .

چند بار گفته‌ای دوستم داری .

چند بار دوستم داشته ای .

چند بار بارونی شده‌ای برای من .

چند بار باریده ای .

چند بار عارف شدی ، عاشق شدی ، شاعر شدی .

چند بار برای نبودنم مردی و زنده شدی .

چند بار از آمدنم ناامید شدی .

چند بار از رفتنم شکستی .

چند بار از دیدنم دوباره بهاری شدی .

هر جور حساب می‌کنم می بینم هنوز هم من بیشتر دوستت دارم .

می بینم هنوز هم لحظه های بی‌ تو کشنده است .

می بینم صبورانه تحمل می‌کنم بودن و نبودنهایت را .

می بینم هر شب خواب من از خیال تو در بدر می‌‌شود .

هر شب خیسی پنجره‌ها داغی‌ گونه‌هایم را به تن می‌‌کشد .

هر جوری حساب می‌کنم می بینم حساب و کتابمان یکی‌ نمی‌شود ،

من و کتابم اینجا منتظر ،

بیا کمی‌ عاشقی کن ،

عارفی کن ،

بیا و دلت رو با دل ما یکی‌ کن ، بیا حسابت را تسویه کن .

بــیـــهوده ورق میخــــــورنـــد تقویــم هـای جـــــــهــان

 
روز هـــای من،هــمـــــه یک روزَنــــــد…

شــــــنـــبـــه هــایــی کــه فــقـــط

پیشوندشان عوض میشود!

چند وقتیست همه دلگیرند از من.....

دلیل می خواهند....

مدرک می خواهند برای غمگین بودنم....

برای ناامید بودنم....برای تلخ شدنم.......

نگران نباشید....من نه غمگین شده ام...

نه ناامید....نه تلخ.......

فقط مدتیست به دنبالشان می گردم.....

مدتیست گم شده اند....

صبرم....تحملم......امیدهایم.....انگیزه ام.....

آدم های دنیــــای مجــــازی

دل دارنــد !

و چیزی به نام احســــــــــاس !

آدم های دنیای مجازی گاهی مـــــغرورند مثل مـــن !

و گاهی بی ریـــــــا مثل تـــــو !

آدم های اینجا فقط گاهی نــــــــگاه نــــــــــدارند !

این گاهی خوب است

و گاهــی ندیدن چشم های آدم ها

یک عمر اشــــــــتباه را به بار می آورد !

یک عمر اشتـــباه هم می شود

تمام شـــــدن یه دوســــــتی دوست داشتنی !

آدم های دنیـــــای مجـــــازی

گاهی هیــــچ فرقــــی با آدم های اطرافـــــمان ندارند !

گاهی پشیمــــــــان می شوند

دلــــــــگیر می شوند

غـــــــصه می خورند

تنهــــــا می شوند

سکوت می کنند

و گمان می کنند همه چیز درست می شود !

اما همیشه فکر های آدم ها درست نیست !

آدم های دنیای مجازی لجــــــــبازند گاهی !

آدم های دنیـــــای مجازی گاهــــی دلتنگ میشوند

و هیچ حرفـــــــی نمی زنند !

چون از خاموشــــــــی رفقایشان می ترســـند !

می ترسنـــد سکوت رفیقشان

به معنای یک دنــــــــیا درد باشد !

آدم های دنــــــیای مــــجازی . . .

یکی از این آدم ها مثــــل مـــن

حرفـ هایش را

دلتنــــــــگی هایش را

دوست داشــــتن هایش را

به زبان نـــــمی آورد

تا مــــــبادا

مبــــــــــادا

رفاقت اجـــــباری شود !

آدم های دنـــیای مـــجازی

گاهی مثل تـــــــــو

فکر میکنند با سکوت

با گذشـــــتن

با ندیدن حــــق خودشان

با نخواســــــتنشان

همه چیز حــــــل می شـــــود !

نه  . . . رفیــــــق

اینطور نیست !

آدم های دنیای مجازی

هیچ فرقی با آدم های اطرافـــــمان ندارند !

فقط نگــــــــاه ندارند !

نـــــــگاه ...!

نمیدانی

هیچکس نمیداند

پشت ایـن چهــــره ی آرام،

در دلــــــــــم چــه مـی گـذرد!

نـــه نمیــــدانــــی!

هیـــــچ کـــس نمـی دانــــد

ایـــن آرامــش ظــاهــر و ایــن دل نــا آرام

چقــــدر خستـــــــه ام میـــکنــد…!

خــــــــدایــــا یـه سـوال..

تــــورو بـه خـــودت قــسـم راستــشـو بـگـو...

چـِـرا بــاز پـُــره بُـــغـــض شــدم؟؟

نــکـــنـه بـاز تــــنهام گــذاشـتی………..؟